Dzieci z okresu średniego dzieciństwa maja coraz większy kontakt z rówieśnikami. Część z nich jest posyłana do przedszkoli, niektóre zostają w domach. Mają możliwość spędzania czasu z innymi dziećmi podczas zabaw w piaskownicy, czy na podwórku. Prowadzi to do rozwoju ich umiejętności społecznych i interpersonalnych. Przejawia się to najbardziej w zmianie formy zabaw. Nie jest to już tylko zabawa samotna, czy równoległa, ale wspólna. Czterolatki potrafią odpowiedzialnie podjąć współpracę. Wspólnie ustalają plan zbaw, jej przebieg i cele. Pojawia się zabawa z podziałem na role. Jest to zabawa, która przygotowuje do podjęcia w przyszłości ról społecznych. Dzieci nawiązują przyjaźnie, obdarzają uczuciami swoich rówieśników. Potrafią się zdyscyplinować i można już proponować im zabawy grupowe. Rozumieją reguły gier i zabaw. W czwartym roku życia pojawia się uporządkowana zabawa symboliczna. Dzieci bawią się nie tylko zabawkami ale również innymi przedmiotami, które na dany moment symbolizują im coś innego, jakby w zastępstwie. Zabawa jest naturalną aktywnością dzieci przedszkolnych i dostarcza im wiele radości, przyjemności, wpływa pozytywnie na ich rozwój, a czasem spełnia rolę terapeutyczną. Rozwój aktywności twórczej dziecka. Zdrowe dziecko tańczy, gdy słyszy muzykę, śpiewa, gdy zna piosenkę, rysuje gdy widzi kredki lub pisaki. Dziecko przedszkolne jest pełne ekspresji i spontaniczności. Jego twórczość pozwala mu zaspokoić jego potrzeby poznawcze i estetyczne. Rysunki dziecka wieku przedszkolnego nieustannie się zmieniają, usprawniają wraz z rozwojem manualnym. Rozpoczyna się fazą bazgrot, później wyłaniają się bardziej konkretne kształty i wreszcie postaci. Dzieci coraz bardziej dokładnie kolorują swoje rysunki oraz malowanki. Precyzyjnie wykonują przedmioty z plasteliny i modeliny. Uwielbiają wycinać i naklejać. Wyrażają swoją ekspresją twórczą poprzez udział w różnych przedstawieniach i teatrzykach. Układają i deklamują wierszyki. Łatwo uczą się piosenek. Potrafią maszerować do rytmu, wystukiwać proste dźwięki na bębenkach, powtarzać klaskanie w dłonie za nauczycielką. Wszystkie wytwory dziecięce stanowią bogate źródło informacji o samym dziecku oraz o jego sytuacji rodzinnej. Stanowią również podstawę do diagnozy i rozpoznawania zaburzeń rozwojowych wieku dziecięcego